Vooral wat eten betreft ervaar ik even een lastigere periode. Niet vooruitgaan en óók nog eens compleet aangepast eten?! Dat wordt em voor mij niet, ik besluit om te kiezen voor een mildere 'middenweg’. Op de trainingsdagen wat meer koolhydraten. Geen bakken met patat oorlog maar wel wat extra’s om zo meer energievoorraad te hebben om intensief te kunnen trainen.

Wat mij opvalt in de trainingen is dat van hetgeen wordt uitgelegd 10% rechtstreeks binnenkomt, dat is ook het deel wat je kunt opschrijven. De rest, 90!! procent wordt opgeknipt en voelt als stationnetjes waar je af en toe tijdens een training even stopt, letterlijk, en glimlachend kijkt en zegt: aaaah nu valtie. Voelt op dat moment weer als een euforisch momentje.. dat is ook RESULTAAT.

Helaas dus niet 1 stijgende lijn naar ‘de top’. Het is net als het echte leven. Elke weg naar boven, of lees succes, is als een bergbeklimming. Je kan helaas niet alleen maar doorstomen in 1 ruk door, af en toe even je kamp opslaan een plateau van karakter creëren en weer verder, zodat je altijd op jezelf terug kunt vallen.

We bloggen en trainen dus gewoon door en bouwen op deze manier steeds meer vertrouwen en fundering... Hoor veel positieve reacties, dank daarvoor! Mochten jullie vragen voor Kelney of mij hebben plaats ze dan onder het blog dan kan ook Kelney antwoord geven.

"When you hit a plateau you have to be willing to get a little bit worse before you get massively better" (Tony Robbins).